فرازهای از دعای عرفه امام حسین (ع)
...خدایا!
به که واگذارم میکنی؟
به سوی که میفرستیام؟
به سوی آشنایان و نزدیکان؟ تا از من ببرند و روی بگردانند؛
یا به سوی غریبان و غریبهگان تا گره در ابرو بیافکنند و مرا از خویش برانند؟
یا به سوی آنان که ضعف مرا میخواهند و خواریام را طلب میکنند؟
... من به سوی دیگران دست دراز کنم؟ در حالی که خدای من تویی و تویی کارساز و زمامدار من.
...ای توشه و توان سختیهایم!
ای همدم تنهاییهایم!
ای فریادرس غمها و غصههایم!
ای ولی نعمتهایم!
...ای پشت و پناهم در هجوم بیرحم مشکلات!
ای مونس و مأمن و یاورم در کنج عزلت و تنهایی و بیکسی! ای تنها امید و پناهگاهم
در محاصره اندوه و غربت و خستگی! ای کسی که هر چه دارم از توست و از کرامت بیانتهای تو!
...تو پناهگاه منی؛
تو کهف منی؛
تو مأمن منی؛
وقتی که راهها و مذهبها با همه فراخیشان مرا به عجز میکشانند و زمین با همه وسعتش، بر من تنگی میکند، و...
...اگر نبود رحمت تو، بیتردید من از هلاکشدگان بودم
و اگر نبود محبت تو، بیشک سقوط و نابودی تنها پیشروی من میشد.
...ای زنده!
ای معنای حیات؛ زمانی که هیچ زندهای در وجود نبوده است.
...ای آنکه:
با خوبی و احسانش خود را به من نشان داد
و من با بدیها و عصیانم، در مقابلش ظاهر شدم.
سلام.خوبییییی؟
مرسی از نظرای قشنگت.
بازم بهم سر بزن.
موفق باشی
سلام به توخوب ومهربان
که همیشه باحضورت منوشرمنده محبتت میکنی.
راستش بقدری احساس غم وناراحتی میکنم که اصلا نه فکرم کارمیکنه ونه لحظاتم رو حس میکنم ۰ ببخش منواگه اینطوربانوشتم باعث ناراحتیت میشم شاید که وبلاگ توکمی ازاین آلام روحی وغمم کم کنه- هرجاکه باشی وهستی - درپناه حق باشی .