بنام خدا
در دیدارهای روزمره بعضی وقتها آدمی های پیدا می شوند که کار آنها
جزء دادن انرژی منفی و ایجاد یاس وناامیدی برای انسان چیز دیگری نیست
واگه انسان یک روز تمام با آنها سر کنه فکر می کنم شب که بشه
دیگه چیزی ازوجودش باقی نمی ماند. این جور آدما گویی خدا را از یاد برده اند
و نمی دانند که همه چیز ما از خداست وتا خداوندی خدا برجاست .
نا امیدی نمی تواند وجود داشته باشد . ودر واقع نا امیدی از آن انسانهای است
که خدا را با این همه نشانه های آشکار فراموش می کنند .
خدایا ما را جزء آن بندگانت قرار بده که همیشه امید به تو دارند ودر همه
کارها ذات خداوندی تورا حس می کنند . امین
سلام
خدایا به کمک کنکه فقط تو رو داشته باشیم و به تو امید نه به امید خلقت